તમાશા પછી શું?

આ ઊંડા ને લાંબા નિસાસા પછી શું?
હ્રદયમાં વસેલી નિરાશા પછી શું?

સમય છેતરે જ્યાં સતત જિંદગીને,
બધાની નકામી આ આશા પછી શું?

તકલીફ જ્યાં ઘર બનાવીને બેઠી,
આ ક્ષણભરનાં થોડાં દિલાસા પછી શું?

દિવસભર અવાજોના પડઘાની વચ્ચે,
મળે મૌનની એક ભાષા, પછી શું?

રમવી પડે છે રમત જ્યાં પરાણે,
અવળા પડી જાય પાસા પછી શું?

વિચારી રહ્યાં છે અહીં “સ્તબ્ધ” સઘળાં,
આ જીવન ને એના તમાશા પછી શું?

—સ્તબ્ધ—